ხატოვანი მოტივაციები /ლიტერატურულ-შემეცნებითი ჟურნალი: მხოლოდ, იმას მოგაგონებთ... /პუბლიცისტური შენიშვნა/

მხოლოდ, იმას მოგაგონებთ... /პუბლიცისტური შენიშვნა/

„ვაის გავეყარე, ვუის შევეყარე“ ჩვენი ისტორიის დიდი ნაწილი, ამგვარად შიძლება შეფასდეს და არა მარტო ჩვენი, მთლიანად კაცობრიობისა, მაგრამ ჩვენეული,– საერთო მწუხარებისა და გაჭირვების გარდა, თავისეული სარკაზმით გამოირჩევა.

აქვე უნდა აღინიშნოს –„ვაი- პირველი შემადგენელი ნაწილი რთული ფუძეებისა; ნიშნავს უხეიროს, უილაჯოს, უნიათოს. მაგ., ვაი-კრიტიკოსი, ვაი-ხელმძღვანელი, ვაი-მეომარი“

შეიძლება გავაგრძელოთ ვაი–პატრიოტები; ვაი–ქველმოქმედები; ვაი–დიპლომატები და ასე დაუსრულებდად... ვისმე, გული არ დაწყდეს და ამ თემის გაშლა მიკერძოებაში, რომ არ ჩამითვალოთ დავამატებ ვაი–პუბლიცისტები; მაგრამ გაცნობებთ, მე მხოლოდ ჩემს ალალად ნააზრევს მოგახსენებთ...

სადღაც, შესაძლოა, ამგვარი შეფასებაც გიხილავთ: ამან თავისი ტურტლიანი ხვრელი, მილიონერ ახვარს შეასაღა და ახლა წარამატებულ პერსონად მოქვს თავი...

დღევანდელ ვითარებაში, შესაძლოა, ამგვარი შეფასებაც იქნას ყურადსაღები... უკვდავ „ვეფხისტყაოსნის“ პერსონაჟი ფატმანი გვარიანად შელანძღული მორალის ლამაზმანადაა წ/არმოდგენილი, მაგრამ, როგრც მიმომხილველები აღნიშნავენ „კარგი მეგობარია“ და არვინ იცის, ვის, სად და როგორ წაადგება... /ზოგი ვინმე, „შემფასებლებმაც“ გაიხსენოს../

ეს ისე, ზოგიერთ მკითხველს, მასში, ნორმად ქცეული აგრესიულიბა, რომ დაუამდეს და ბრძნობას, ანუ გონიერად თქმის შეცნობას, უშულოდ მივჰყვეთ.

„ვაის გავეყარე, ვუის შევეყარე“ მსგავსი განსაცდელი/ არა მარტო პირად ცხოვრებაში „გვიგემნია“, არამედ, ერის ქრონიკებშიც მრავლადაა ასახული.

მხოლოდ, იმას მოგაგონებთ: რომ ერის გადარჩენისთვის, ხშირად იყო „მიმორბენა“ ჩვენ სახელოვან მეფეთა მიერ... აღარ გავაგრძელებ...

ახლაც, დალხინებული დღეები არ გვიდგას...

„უბრალო ხალხშიც“ –ერთნი ფიქრობენ –რუსეთთან ვპოვებთ შვებასო– მეორენი ევროკვვირთანო... და ორთავენი, საქართველოს მკვიდრები არიან...

მტრის გასახარად სამოქალაქო ომამდე ნუ მივალთ...

მე პირადად ევროპასთან გაერთიანებას ვირჩიე, რადგან მზაკვრული რუსული რეჟიმი– ქართული სახელმწიფოს „მეობის“ აშკარა მოძულეა.

ევროკავშირის პოლიტიკაშიც არის იმგვარი, ხელოვნური ახირებანი, რომელიც ჩვენი ერის თვითმყოფადობას საფრთხეს უქმნის, მაგრამ მრავალფათერაკგამოვლილმა ერმა, თავისი მდიდარი კულტურითა და მსოფლიოში მიმდინარე პოლიტკური ცვლილებების კვალდაკვალ, „გადაგვარების“ ზვავურ საფთხედ, არ უნდა მიიჩნიოს...